1-2 Switch: Verwachtingen en indruk

Ik weet nog dat ik naar de persconferentie van Nintendo keek en daar mijn eerste indrukken van 1-2 Switch opdeed. Ik zag hoe er een bepaald mechanisme in de Joy-Cons zat waardoor je zou kunnen voelen hoeveel knikkers er in zouden zitten, en hoe er een sensor in zat waardoor je door met je mond te bewegen zoveel mogelijk broodjes moest eten. Zag er allemaal heel cool en futuristisch uit, maar ik had er mijn twijfels bij. Ik moest het allemaal zelf nog even meemaken.

Toen Silvy naar een evenement van Nintendo was geweest om het spel samen met een collega te testen (helaas kon ik niet) kwam zij vol enthousiasme terug. Ze vertelde me hoe ze had gevochten als een samourai en een koe had gemolken als een echte boer. Ook de knikkers had ze geprobeerd te tellen en over dit mechanisme was ze heel enthousiast. Nu ben ik zelf een smartphone reparateur, en zie ik behalve het apparaatje in mijn hoofd de binnenkant van zo’n ding ook meteen voor me, althans, dat probeer ik vaak. Ik kon me niet indenken hoe zoiets zou kunnen werken, zaten er dan 3000 trilmodules in ofzo? Dat kon toch niet? Nog steeds had ik er niet superveel vertrouwen in maar mijn nieuwsgierigheid steeg nog een stukje verder.

Toen was het zover, Silvy kocht de Switch en ik pakte hem uit (zoals beschreven in mijn vorige Nintendo artikel). Over het algemeen was ik met Breath of the Wild al vrij enthousiast over de Switch en haar Joy Cons. Maar toen lag daar op een dag ons eigen exemplaar van 1-2 Switch op de mat. Ik wist wat me te doen stond en we hebben hem diezelfde avond nog even uitgeprobeerd. In het begin was ik wat bang, er kwamen slechts 5 minigames in het menu naar voren, maar nadat we die hadden gedaan kwam gelukkig de rest naar voren en kon de pret beginnen.

Die knikkers, dacht ik bij mezelf, die wil ik nu eindelijk wel eens testen. En so it happened, ik startte de minigame om en ik begon met spelen. My god, wat was dit vet. Het werkte gewoon serieus best goed, ook al had ik soms het idee dat er 2 knikkers inzaten en waren het er dan 6, maar dat kan aan mijzelf liggen natuurlijk.

Behalve deze minigame heeft 1-2 Switch nog veel meer leuke minigames. Zo kun je elkaar beschieten als cowboys, maar mag dat pas bij het woord VUUR (dus niet VAAS, erg belangrijk detail om te winnen), kun je tegen elkaar boxen, speel je gitaar als een superster en ga zo maar door.

Over het algemeen ben ik geen extreme fan van de meeste games met motion controls, maar deze game heb ik echt een paar keer uit de kast gepakt. En omdat de Switch natuurlijk een draagbare console is heb ik het ook in het zonnetje in de tuin gespeeld met Silvy en mijn beste vriend Stan. Overall; 1-2 Switch is zeker een aanrader. Ik zeg: KOPEN!