Mijn ervaring met 2K Games

Het was bijna kerstmis, December 2011. Ik loop door een drukke winkelstraat en heb het verlanglijstje van mijn moeder bij me. Zoekend naar cadeautjes voor mijn naasten zie ik de groene led-verlichting al van verre. Er is maar 1 winkel waar ik nooit voorbij kan zonder even binnen te lopen: de Game Mania. Ik loop een rondje en mijn oog valt op een spel wat al even uit was, en dus flink afgeprijsd. Mafia 2 voor de Playstation 3, de cover sprak me aan. De verpakking bestuderend kijk ik even naar de uitgever van de game: 2K Games. Nog nooit van gehoord, vaak is dat slecht nieuws. Toch besluit ik in een impulsieve bui het spel te kopen en ik reken het af voor slechts 25 euro (als ik me niet vergis).

Later thuis aangekomen start ik het spel op en word meteen in het diepe gegooid, ik wordt geïntroduceerd aan Vito Scaletta en zijn beste vriend Joe Barbaro. Nadat ik het spel na een kleine 2 weken uit heb gespeeld eindigt het verhaal heel onverwacht (ik zal niet spoilen), en ik denk nog bij mezelf: ”Als hier ooit een vervolg van komt moet ik hem hebben, koste wat het kost!”.

En ja hoor, 5 jaar later hoor ik ineens begin Oktober dat er een nieuwe titel in de schappen ligt bij de Media Markt, waar ik ondertussen alweer bijna een half jaar werk. Mafia 3 was uit, maar alleen voor de Xbox One en Playstation 4. Ik en mijn vriendin Silvy twijfelden al een paar weken of we toch niet zouden upgraden naar de nieuwe Playstation van Sony, maar toen ik hoorde van Mafia was ik meteen omgepraat: kopen, installeren en gaan!

Zonder verwachtingen toch verbaasd

Ik ben klaar met werken en rij over de snelweg richting huis, wetend dat ik de nieuwe Playstation met Mafia 3 op de achterbank heb liggen. Terwijl ik de juiste afslag pak zit ik in mijn hoofd al 100 verschillende scenarios te bedenken hoe het verhaal van vorige deel hervat zal worden. Eindelijk thuis aangekomen sluit ik alles aan. Achteraf heb ik spijt dat ik geen stopwatch heb gebruikt, want ik geloof niet dat iemand ooit zo snel een console uitgepakt en aangesloten heeft. Eenmaal geïnstalleerd begin ik met spelen, wederom zonder een trailer of teaser te hebben gezien. Tot mijn grote verbazing begin ik als Lincoln Clay in plaats van Vito, want wat ik niet had verwacht was dat dit deel een compleet nieuwe verhaallijn bevatte!

Enigzins teleurgesteld besluit ik toch de cutscenes niet te skippen en begin langzaam in te komen. Ik maak kennis met Lincoln, een wees die is opgevangen door een paar goede mensen in een lokale bar. Je voelt de liefde en begint je thuis te voelen in het café. En terwijl je langzaam kennis maakt met je ‘familie’ gebeurd het onverwachte: ze worden allemaal afgeknald door de mafia, inclusief Lincoln zelf. Gelukkig overleefd onze hoofdrolspeler het, maar wordt wakker met enorme haat. Het terugkeren van flashbacks en het enorme litteken op zijn hoofd doet je steeds weer herinneren een de wrede actie, en stiekem ben ikzelf ook steeds bozer aan het worden om de moord.

Je raadt het al, de rest van het spel draait puur en alleen om het veroveren en vernietigen van alles waar de mafia van houdt. Alles om je naasten te wreken en de dader een lesje te leren. Rechtvaardigheid boven principes, wat ervoor zorgt dat je zonder medelijden zoveel mogelijk man door de kop moet knallen en met de grond gelijk maakt.

Conclusie

In dit spel heb je maar 1 doel voor ogen: het uitmoorden en overheersen van de vijand. Helaas is het wel vaak wat eentonig qua missies: vaak is het bestormen van een locatie en jezelf een weg doorvechten tot de baas van het pand al genoeg. Al met al is Mafia 3 een prima game, maar als ik achteraf alle recensies en reclames op televisie bekijk is het enorm opgepompt en was het duidelijk de bedoeling dat er meer mensen op afkwamen dan op het vorige deel. Wel ben ik enorm verrast door deze game, en niet eens perse op een negatieve wijze. Mocht er een deel 4 uitkomen, ben ik zeker weer van de partij!