De jeugd van tegenwoordig – Stem op mij (6)

Volgens mij was ik een jaartje of vijftien. Ik was met mijn neefje en zijn ouders op vakantie. We (mijn neefje en ik) gingen ’s middags naar de lokale middenstand om daar van die grappige kaartjes in onze zakken te steken, om daarna weg te lopen zonder te betalen. Hetzelfde deden we met snoepjes. Maar dit was in Frankrijk, dus dan is het minder erg. Een flink aantal jaren daarvoor tijdens het speelkwartier op de lagere school schopte ik een appel uit de handen van mijn klasgenootje. Ik zou hiervoor na het weekend voor op het matje moeten komen. Heel het weekend heb ik in spanning gezeten in afwachting van mijn straf. Die er overigens nooit kwam, leraar was het vergeten of zo. Zal inmiddels wel verjaard zijn, dus bespaar je de moeite dit alsnog bij hem te melden. En dat waren ze wel, de kwajongensstreken uit mijn jeugd. Te tellen op één hand.

Hoe anders is dat tegenwoordig. Twee jochies van vijftien jaar zijn opgepakt omdat ze een trein tussen Tilburg en Breda hebben beschoten. De ruiten zagen er uit alsof Elon Musk ze persoonlijk heeft getest op kogelwerendheid. De pubers zijn inmiddels weer vrijgelaten, en moeten zich binnenkort voor een kinderrechter verantwoorden. Want ze zijn nou eenmaal minderjarig. Vorig jaar is er een vrouw verkracht in een lijnbus vanuit Zwolle. De dader was dan wel achttien jaar oud, mentaal was het nog maar een kind. Dus wordt hij berecht als een minderjarige. Ten eerste, inwoners van  Zwolle laat je gewoon met rust, die draag ik een warm hart toe. Ten tweede, zijn we gek geworden??? Toen ík zo oud was dacht ik alleen maar aan onschuldig zuipen in de kroeg, hoe loop ik zo onopvallend mogelijk een blauwtje, en hoe kom ik zo ongeschonden mogelijk terug van vakantie in Spanje. Het plegen van een zwaar misdrijf kwam nooit in me op. Het zal wel aan mijn opvoeding liggen.

Maar tegenwoordig maakt de jeugd zich blijkbaar net zo makkelijk schuldig aan zware misdrijven als een TBS-er op proefverlof. Wordt het dan niet eens hoog tijd om wat regeltjes aan te scherpen? Dat als je met grotemensenspeelgoed op treinen gaat lopen schieten je ook als grote mens zal worden berecht. Dat als je zonder de hulp van pappie en mammie je broek uitkrijgt en je je leuter in een ander hangt zonder toestemming je dan als ‘volwassen’ wordt geklasseerd. Met bijbehorende straf. Don’t do the crime if you can’t do the time.

Stem op mij.

 

Foto: Willeke Veldman