Kenniskabinet – Stem Op Mij (9)
Vier jaar geleden bij de verkiezingen heb ik het vakje rood gekleurd bij iemand op de lijst van Forum voor Democratie. Nu niet meteen allemaal wegklikken, ik leg uit waarom. Zoals alle politieke partijen hebben ze een hoop ideeën. Daar zitten goede, en ongetwijfeld minder goede tussen. Die lees ik dan op mijn dooie gemak terug, want elke keer als Baudet zijn smoel open trekt heb ik het gevoel dat ik het woordenboek er bij moet pakken, anders begrijp ik niet waar de beste man het over heeft. Anyways, er zat één idee tussen waar ik het meer dan eens over was. Hij wilde namelijk een kenniskabinet. Top-idee. Het had zomaar een idee van mij kunnen zijn.
Ik denk namelijk dat het verre van verkeerd zou zijn om een nogal belangrijke ministerpost te geven aan iemand die verstand heeft van die zaken. En er een bepaalde passie voor heeft. Die er dus niet alleen zit om bijvoorbeeld te kijken hoe het allemaal zo voordelig mogelijk kan. Of het baantje als een mooie springplank ziet naar een hogere functie, al dan niet in Europa. Of naar een bank naar keuze. Het lijkt mij praktisch beter om iemand bijvoorbeeld minister van Defensie te maken die in zijn/haar verleden tenminste íets met defensie te maken heeft gehad. Wie zou ik daar dan neerzetten? Tja, misschien een Marco Kroon of zo. Die kennen we nog wel toch? De man die in Afghanistan zijn manschappen in veiligheid bracht om vervolgens zelfstandig Amerikaanse gevechtsvliegtuigen naar de vijand te loodsen. Van alle keren dat hij een missie heeft geleid is nog nooit een dodelijk slachtoffer in zijn team gevallen.
Uiteraard is hij ook wel eens negatief in het nieuws gekomen. Hij was een potje aan het wildplassen en werd aangesproken door oom agent. Want dat mocht natuurlijk niet. Ik ben er zelf ook wel eens voor op de bon geslingerd. Terecht. Maar in het geval van meneer Kroon had ik als ik die agent was wel een uitzondering gemaakt. De man is door de vijand hardhandig verhoord, mishandeld en verkracht. Voor ons. Die heeft een lijst aan decoraties waar je ‘U’ tegen zegt. De agent had hem niet moeten bekeuren, hij had zijn pet af moeten nemen, deze knielend aan moeten bieden en zo nederig mogelijk moeten zeggen: ‘Plast u hier maar in. Ik zorg wel voor de inhoud als u klaar bent. Wat zegt u? Moet ik hem even voor u vasthouden en richten? Maar natuurlijk.’ Hij heeft niet voor niets de hoogste militaire onderscheiding van Nederland gekregen. Dan mag hij van mij best in de stad tegen een gevel aan plassen. Of een lijntje cocaïne snuiven als hij daar zin in heeft. Ik denk dat een Marco Kroon het beste voor zal hebben voor de mensen die bij defensie werken.
Maar daar kan ik uiteraard ook naast zitten. Want we weten niet hoe het uitpakt. Ik kan natuurlijk een mening geven over hoe het er nú aan toe gaat. En daar heb ik hier en daar wat vraagtekens bij. Zo denk ik namelijk dat iemand die normaal op een basisschool voor een klas staat wellicht beter minister van Onderwijs kan worden, in plaats van minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport. En ik vind dat een minister van Justitie en Veiligheid op zijn minst het goede voorbeeld moet geven als er ergens regeltjes voor zijn verzonnen. En deze niet aan de spreekwoordelijke laars lapt. Of er nou camera’s in de buurt zijn of niet. Maar daar is al genoeg over gezegd.
En misschien heb ik het wel mis. Ben ik te naïef om te denken dat je als minister het beste voor moet hebben met die groep mensen waar je als minister verantwoordelijk voor bent. Maar ik zou het zo graag een keer willen zien. Mensen met verstand van zaken, die er voor hebben geleerd, die ervaring hebben in het vakgebied van de post waar ze minister van worden. Maar de stemmen zijn geteld. De partijen die het voor het zeggen gaan hebben willen waarschijnlijk geen kenniskabinet. Dus komt er geen Marco Kroon als minister van Defensie. Of Peter R. de Vries als minister van Justitie. Of Jaap van Dissel als minister van Medische Zorg. Alhoewel, nu ik er wat langer over nadenk… Wellicht tóch niet zo’n goed idee.
Stem niet op mij.
Foto: Willeke Veldman
