Makkelijker kan ik het niet maken – Stem op mij (7)

Eén keer heb ik het gedaan. Een jointje gerookt. Heel lang geleden, tijdens het vieren van Oud & Nieuw in Breda, waagde ik het er op. Waarschijnlijk had het overmatig gebruik van bier en wijn ervoor er iets mee te maken gehad, maar het viel totaal verkeerd. Ik weet nog dat ik thuis de trap op strompelde, op de klok keek, en zag dat het half vijf ’s middags was. Om vervolgens een kwartier later totaal verbijsterd in mijn bedje te liggen over hoe het ineens kwart voor vijf kon zijn, als het vijftien minuten geleden nog maar half vijf was. Nee, drugs zijn niets voor mij.

Een aantal jaren geleden is een Franse toerist overleden na het gebruik van paddo’s. Hij is uit het raam van een hostel gesprongen, óf hij is zijn evenwicht verloren op de reling van een trap en naar beneden gevallen. Hoe precies, daar zijn de meningen over verdeeld. In elk geval, het is de schuld van de paddo’s, en omdat iemand er aan overleden is mag dit snoepgoed niet meer worden verkocht of worden ingenomen. En als het overlijden van iemand een reden is om iets te verbieden, heb ik nóg wel een dingetje.

Volgens een journalist heeft iemand onlangs zelfmoord gepleegd omdat de belastingdienst tientallen duizenden euro’s terugvorderde. Achteraf bleek nog onterecht ook. Dus lijkt het mij een prima maatregel om dan de belasting te verbieden. Gaat denk ik een hoop ergernis schelen. In elk geval bij de duizenden andere gedupeerden. Maar dat kan natuurlijk niet. Van die belastingcentjes moet natuurlijk een hoop betaald worden, zoals bijvoorbeeld ons fantastische wegennet, een hoop bagger op de publieke omroep, en een flink aantal dure ambtenaren. Dus afschaffen is geen optie. Snap ik.

Maar volgens mij moeten de slachtoffers van deze misser van de belastingdienst toch gecompenseerd kunnen worden. En dan bedoel ik niet het alleen terugbetalen van het onterecht teruggevorderde bedrag. Want dat zou wel erg karig zijn. Mensen zijn uit hun huis gezet, ik las zelfs iets over scheidingen als gevolg. Nee, ik denk dat het vrijstellen van loonbelasting een mooi begin is voor deze mensen. Zorg ook meteen maar dat de opleiding van de kinderen door de overheid wordt betaald. En er zijn volgens mij genoeg transacties die we kunnen stopzetten waardoor het geld dat nodig is om dit te realiseren vrijkomt. Kinderbijslag voor gezinnen die in het buitenland wonen bijvoorbeeld. Of wachtgeld wat iemand blijkbaar krijgt bovenop een toch al riant salaris. Nou ja, hij verdient meer dan ik, dus dan noem ik het al gauw riant. Zomaar wat voorbeelden om het leed wat te verzachten. Graag gedaan. Makkelijker kan ik het niet maken.

Stem op mij.

 

Foto: Willeke Veldman