Talent gezocht, m/v

Vroeger keek ik wel eens naar de Soundmixshow. Aangezien we nog maar twee Nederlandse zenders hadden was het dát, of iets oninteressants (anders had ik wel onthouden wát) op het andere net. Een flinke handvol succesvolle artiesten zijn hieruit voortgekomen. Of ze daadwerkelijk talent hebben laat ik voor de goede orde even in het midden. De muziekindustrie is er namelijk rouwig om of dat aanwezig moet zijn, zolang het maar verkoopt. En dat doet het. En goed ook. Tijd voor een klein sprongetje vooruit in de tijd.

Het is het begin van de 21e eeuw als Idols zijn intrede maakt op de Nederlandse televisie. Jongeren die hopend op een glorierijke toekomst in de popmuziek auditie komen doen voor een vierkoppige jury. Of hoe wij het hier thuis noemen: leedvermaak. Want er zitten een hoop tenenkrommend slechte pogingen op succes tussen. Maar ja, alles voor de kijkcijfers, want ook deze mislukkingen zijn door een eerdere ronde gekomen. Arme zieltjes denken dus dat ze echt talent hebben, want waarom worden ze ánders doorgelaten? De industrie gaat over lijken, zover mag duidelijk zijn. Maar eerlijk is eerlijk, het was wél vermakelijke televisie. En hier had het wat mij betreft wel bij mogen blijven.

Want doodgegooid worden zal nooit een hobby van me worden, en al helemáál niet door een overdosis talentenshows. Wat we tegenwoordig allemaal voorgeschoteld krijgen is me wat teveel van het goede. Maar liefst 56 (!) talentenjachten zijn ons de afgelopen jaren voorgeschoteld. X-Factor, Popstars, Rock Nations, Starmaker, om er maar een paar te noemen. En tegenwoordig nog steeds succesvol, de programma’s The Netherland’s Got Talent, en The Voice of the Netherlands. Ja, ik weet het, die heten anders, maar anders leren onze medeplaneetbewoners nooit wat de juiste benaming is voor dit land. En wat voor taal we spreken, want dat is bij een bepaald jurylid ook nog niet helemaal doorgedrongen. Ik stem nooit tijdens die programma’s, maar de eerste die het tijdens zo’n show lukt om die Karety vloeiend Nederlands te laten spreken krijgt van mij het zo graag gewilde SMS-je. Dat programma is live, maar met een vertraging van een paar seconden zodat ze die gast kunnen ondertitelen. Maar wat ik dan vreemd vind, er komt een moment in dat programma dat ze zeggen dat vanaf dat moment de lijnen zijn gesloten, maar het is semi-live, dus die zijn dan al een tijdje dicht. Het zou de producenten sieren om de kijkers hiervan op de hoogte te stellen, maar zoals eerder vermeld, ze gaan over lijken. Want er moet nou eenmaal geld worden verdiend.

Is er dan geen andere manier om talent te ontdekken? Jazeker wel. In het uit de kluiten gewassen dorp waarin ik woon is regelmatig een open podium. En daar ga ik regelmatig kijken want mijn neefje speelt daar dan altijd. Iedereen die maar wil mag een liedje uitzoeken uit een lijst en dat samen met professionele muzikanten op een podium ten gehore brengen. En dan kan het zomaar gebeuren dat een meisje van een jaar of acht een akoestische gitaar pakt, het podium opklimt, en daar met als enige begeleiding zichzelf op die gitaar een volledige zaal stil krijgt. Dát, lieve jongens en meisjes, is nou puur talent. Dat ongetwijfeld boven komt drijven in deze oceaan van talentenshows.

Foto: Willeke Veldman