Vliegangst

Ik ben al weer een paar dagen terug van vakantie. En dat was geen midweek Center Parcs, of met de auto naar Frankrijk richting een camping vol leraren (uiteraard frans). Nee, wij moesten zo nodig de Grote Plas over. En dan niet per boot, maar met het vliegtuig. En zoals in één van mijn eerdere columns al viel te lezen, ik ben geen fan van vliegen. Sterker nog, ik ben nogal bang in zo’n ding. En dat komt door meerdere factoren. Ik heb namelijk hoogtevrees. En dan helpt het niet om een paar kilometer de lucht in te gaan. Ook kan ik zelf zo’n ding niet besturen. En aangezien ik een behoorlijke control-freak ben, word ik daar niet echt rustiger van. Kortom, alle ingrediënten om me niet op mijn gemak te voelen in een vliegtuig zijn aanwezig. Eigenlijk was het ook de bedoeling dat ik deze column in het vliegtuig zou typen, maar met bevende vingertjes is zoiets best lastig.

Ik snap het ook gewoon niet. Hoe zo’n ding in de lucht kan blijven. En ook al weet ik ondertussen dat een vliegtuig niet van gietijzer is gemaakt maar van een veel lichter spul, kan ik moeilijk begrijpen dat het de honderden mensen aan boord schijnbaar moeiteloos een tiental kilometers omhoog kan krijgen. Luchtstroming schijnt nodig te zijn om dat vliegen te laten lukken, in combinatie met een bolle vleugel of zoiets. Ik ben geen natuurkundige, of scheikundige, of weet ik veel wat je er voor geleerd moet hebben. Feit is dat ik er liever níet in stap, dan wel.

En nu hoor ik jullie denken: ‘Waarom stap je dan tóch in zo’n ding?’ Ik héb me ook altijd voorgenomen om nooit te vliegen. En dat is me ook een lange tijd gelukt. Maar het is verrekte lastig om alleen thuis te blijven als je vriendin en vrienden besluiten om naar plekken te reizen waar je zonder vliegtuig nogal moeilijk komt. Dus dan zet ik mijn angst opzij, en herhaal ik in mijn hoofd dát wat iedereen me vertelt als ik zeg dat ik vliegangst heb: ‘Vliegen is de veiligste manier van reizen, vliegen is de veiligste manier van reizen.’ En houd ik tijdens de vlucht nauwlettend in de gaten hoe het vliegtuigpersoneel reageert op elke kleine schok. Want als zíj blijven lachen en niet in paniek raken zal er wel niets aan de hand zijn.