Waarom ik stopte met bloggen

Bloggen is mijn grote passie, mijn liefde. Mijn blog is mijn creatieve uitlaatklep en het schrijven van artikeltjes maakt me gelukkig. Maar toch blijft het soms maanden stil vanuit mijn kant.

Ik begon mijn blog in 2012 samen met een van mijn beste vriendinnetjes Lieke. Dit was voor mij een grote stap – ik zette een hoop onzekerheid aan de kant en durfde eindelijk te doen wat ik wil. We kregen allebei het bloggen steeds meer onder de knie en Lieke besloot uiteindelijk voor zichzelf te beginnen. Ik zette PinkGraphics door. En zo bereikte ik mijn waardevolle samenwerking met Nintendo, White Goblin Games, ik mocht mee vliegen in een helikopter, ik werd uitgenodigd voor diverse persevents en premieres, ik kreeg de nieuwste make-up opgestuurd, accessoires, gadgets.. iets waar menig mens misschien jaloers op is en dat besef ik wel. Tóch heb ik mijn blog een beetje dood laten bloeien.

Een beetje persoonlijk

Ik heb het er nooit echt veel op mijn blog over gehad, maar ik ben al een tijdje een beetje ‘ziek’. Lichamelijk ben ik naast een beetje overgewicht tiptop in orde, maar mentaal gaat het op en af. Dit is iets waar ik moeilijk over praat omdat ik niet gezien wil worden als ‘de zielige’ of ‘aandachtszoeker’, want daar voel ik me niet comfortabel bij. Dat is ook hetgeen wat mij er maandenlang van heeft weerhouden mijn verhaal te doen.

De eerste reden dat ik minder ben gaan bloggen is omdat ik uit een relatie van 6,5 jaar kwam en mijn hoofd er niet helemaal naar stond. Hierna kreeg ik een relatie met iemand die aan de andere kant van Nederland woonde en daar ging letterlijk al mijn tijd en geld naartoe waardoor het bloggen nog steeds op een laag pitje stond. Waar ik overigens geen spijt van heb, want op zo’n moment is dat het gewoon waard. Toen we deze relatie samen verbraken en ik uiteindelijk in een nieuwe relatie terecht kwam probeerde ik het bloggen weer op te pakken. Sterker nog, mijn nieuwe vriend hielp me daar enorm mee en het leek weer goed te gaan.

Dat leek.

Die ene dure headphone

Zoals velen weten: Ik verdiende geld met bloggen. Inkomsten genereerde ik uit het plaatsen van banners, maar ook door het schrijven van advertorials, oftewel, gesponsorde blogartikelen. Zij het zo dat vriendlief wel érg graag die advertorials wilde typen. Hij had geld nodig. Ook wilde hij wel graag een artikel schrijven over die ene dure headphone die ik gratis kreeg in ruil voor een review, zodat hij die aan zijn vader cadeau kan geven. En ik gaf ‘m het geld maar, ik gaf hem de spullen maar, ik was immers verliefd. Maar tegelijkertijd durfde ik het niemand te vertellen hoe erg hij eigenlijk profiteerde. Want ik wist dat het niet oké was om iemand al mijn inkomsten (geld, natura) te geven waar ik zelf 5 jaar lang keihard voor heb gewerkt. Dit is de allereerste keer dat ik hier over spreek. Maar hey, ik was er toen okay mee, dus achteraf zeiken moet ik niet doen. Right?!

Nouja. Liefde maakt blind, zeggen ze toch? I can relate. Toen deze jongen en ik elkaar voor het eerst elkaar écht spraken -op het personeelsfeest van het bedrijf waar we allebei nog maar een maandje werkten- kwam naar voren dat hij graag een beroemde Youtuber wilde worden. Toen hij ontdekte dat ik succes met mijn blog had, was hij vrij geïnteresseerd in mij, maar vooral in mijn verhaal. At the time had ik dat niet door, maar als ik eraan terug denk dan is het rekensommetje opeens heel gemakkelijk.

Toen kregen we een relatie. Opeens was hij mede-eigenaar van mijn blog. Hij wilde zelfs regels maken voor het geval dat onze relatie uit zou gaan, zodat hij alsnog de helft van de inkomsten zou krijgen. Ik vond dat niet nodig, want ik dacht dat het nooit uit zou gaan. Maar hij meende het. Achteraf gezien was dit het eerste signaal dat hij de relatie niet serieus nam en op geld uit was, maar ik negeerde het.

En toen kwam de aap uit de mouw

Mijn vriend bleek dus niet de vriend te zijn die ik dacht dat hij was. Hij manipuleerde, werd boos of verbrak de relatie als hij zijn zin niet kreeg. Meerdere keren vreemdgegaan, flirten met anderen en boos op mij worden als ik hem verdacht of beschuldigde van iets. De grootste leugens ophangen en ondertussen profiteren van mijn bloginkomsten en gratis spullen. Ik heb het heel lang niet gezien, ik heb dit naderhand altijd voor iedereen verzwegen omdat ik me doodschaam dat ik dit heb laten gebeuren, maar dat hij enkel bij me was omdat hij kon meeliften op mijn succes is een feit. En toen ik vanbinnen dood was, toen mijn blog dood was, toen vertrok hij. Toeval? Nah.

Zelfs nadat onze relatie werd verbroken heeft hij nog meerdere malen gevraagd of hij advertorials kon schrijven voor wat extra geld (om drugs van te kopen) en ik gaf er nog aan toe ook. Het laatste fucking beetje wat ik ermee verdiende ging naar hem. En dat is niet het enige wat hij van me afnam, toen hij nog bij mij over de vloer kwam heeft hij ook mijn Samsung oortjes en Playstation 4 controller van me gejat. Die heb ik nooit meer terug gezien.

Kut depressie

Toen ik uiteindelijk het contact verbrak ging hij verhalen over mij verspreiden en heeft het maanden geduurd voordat menig mens wakker werd en zag hoe hij in elkaar zit. Ik heb gedurende deze maanden doodsbedreigingen ontvangen en ben hierdoor in een vrij zware depressie terecht gekomen. Ik kon niets anders meer dan ademen, slapen, eten en werken (omdat het moest). En toen ik eindelijk het lef had om openbaar zijn leugens over mij te ontkrachten (met bewijs), werd ik de volgende dag voor mijn eigen voordeur in elkaar geslagen. Logischerwijs nam ik contact op met de politie en heeft hij een contactverbod opgelegd gekregen. Sinds dat moment, nu twee maanden terug, gaat het steeds een beetje beter.

Daarom stopte ik dus

Naast dat ik depressief was, voelde ik me vervreemd van mijn blog. Noem het een soort van virus waar mijn blog en ik van moesten genezen. Inkomsten waren weg, het grootste deel van mijn samenwerkingen waren weg en zelfs de laatste centjes gingen naar mijn ex. Mijn blog was niet meer wat het was en dit verlies is mij erg zwaar gevallen. Ik kón er ook gewoon niet meer aan werken, want ik had het gevoel dat alles gewoon verpest was. Inmiddels heeft mijn beste vriendin mij enorm geholpen het weer een beetje op te bouwen en levendig te houden en daar ben ik haar ontzettend dankbaar voor.

Wat ik hiermee dus wil zeggen

Als je iets waardevols bezit, houd dit dicht bij je. Laat niemand profiteren van iets wat je zelf hebt bereikt, want het wordt zonder pardon van je afgepakt als je even niet kijkt. Maak niet dezelfde fout als ik.

Voordat ik alles weer wil opbouwen had ik het nodig om mijn verhaal te delen. Bedankt voor het lezen. You are awesome! x